
Choroba Hashimoto: jakie są jej objawy i jak ją leczyć?
Potrzebujesz recepty, zwolnienia lub konsultacji lekarskiej?
Zamów terazChoroba Hashimoto to jedno z tych schorzeń, o którym wielu z nas słyszało, ale niewielu dokładnie wie, z czym się ono wiąże. Nie jest to tajemnicza dolegliwość, którą trudno zdiagnozować, a wręcz przeciwnie. To jedna z najczęściej występujących chorób autoimmunologicznych, szczególnie u kobiet, choć dotyczy również mężczyzn. W rzeczywistości, nazwa tej choroby pochodzi od japońskiego lekarza Hakaru Hashimoto, który opisał ją już w 1912 roku. Mimo to, przez wiele lat była ona słabo rozumiana, a jej objawy często mylone z innymi dolegliwościami.
Czym jest choroba Hashimoto?
Choroba Hashimoto, zwana także przewlekłym limfocytarnym zapaleniem tarczycy, to schorzenie, w którym układ odpornościowy atakuje własną tarczycę. Tarczyca, ten mały gruczoł w kształcie motyla znajdujący się u nasady szyi, pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu, produkcji hormonów oraz utrzymaniu równowagi energetycznej organizmu. Kiedy jednak zostaje zaatakowana przez własny układ odpornościowy, jej funkcjonowanie zostaje zakłócone.
W chorobie Hashimoto, tarczyca staje się stopniowo niszczona, co prowadzi do jej niedoczynności – stanu, w którym nie produkuje wystarczającej ilości hormonów. To z kolei prowadzi do wielu różnorodnych objawów, które mogą utrudniać codzienne życie.
Objawy choroby Hashimoto
Objawy choroby Hashimoto często rozwijają się stopniowo i mogą być subtelne, co sprawia, że łatwo je przeoczyć. Wielu pacjentów przez długi czas nie zdaje sobie sprawy, że ich zmęczenie, przyrost masy ciała czy problemy ze skórą są wynikiem problemów z tarczycą. Co więcej, objawy te mogą być bardzo różnorodne, co dodatkowo komplikuje diagnozę.
Jednym z najczęstszych objawów choroby Hashimoto jest chroniczne zmęczenie. To nie jest zwykłe zmęczenie po długim dniu. To bardziej uczucie wyczerpania, które nie mija nawet po długim odpoczynku. Pacjenci często skarżą się, że brakuje im energii do wykonywania codziennych czynności, co może prowadzić do frustracji i obniżenia nastroju. Innym częstym objawem jest przyrost masy ciała, który trudno wytłumaczyć zmianami w diecie czy stylu życia. Nawet osoby, które starają się prowadzić zdrowy tryb życia, mogą zauważyć, że ich waga rośnie, co jest efektem spowolnionego metabolizmu wynikającego z niedoczynności tarczycy. Zmiany w skórze i włosach to kolejny sygnał, że coś może być nie tak z tarczycą. Skóra staje się sucha, szorstka, a włosy mogą wypadać w nadmiernych ilościach. Niektóre osoby zauważają również łamliwe paznokcie i tendencję do opuchlizny wokół oczu.
Hashimoto może również wpływać na nasz nastrój. Pacjenci często skarżą się na problemy z koncentracją, uczucie „mgły mózgowej” oraz obniżony nastrój, który może przypominać depresję. Zdarza się też, że osoby cierpiące na Hashimoto są bardziej drażliwe i mają trudności z radzeniem sobie ze stresem. Nie można zapominać o problemach hormonalnych, które często towarzyszą tej chorobie. Kobiety mogą doświadczać nieregularnych cykli menstruacyjnych, a w niektórych przypadkach może dojść do problemów z płodnością.
Jak diagnozuje się chorobę Hashimoto?
Jeśli objawy sugerują problemy z tarczycą, lekarz zleca odpowiednie badania krwi. Podstawowym wskaźnikiem, który może sugerować Hashimoto, jest poziom TSH. To hormon tyreotropowy, który reguluje pracę tarczycy. Zazwyczaj w przypadku niedoczynności tarczycy TSH jest podwyższone. Kolejnym krokiem w diagnostyce jest oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO). Wysoki poziom tych przeciwciał jest charakterystyczny dla choroby Hashimoto, ponieważ są one bezpośrednio zaangażowane w proces niszczenia komórek tarczycy. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić również badanie ultrasonograficzne tarczycy, które pozwala ocenić jej strukturę i wykryć ewentualne zmiany.
Jak leczyć Hashimoto?
Leczenie choroby Hashimoto polega głównie na uzupełnianiu brakujących hormonów tarczycy. W większości przypadków pacjenci muszą przyjmować syntetyczne hormony w postaci lewotyroksyny, która zastępuje naturalne hormony produkowane przez tarczycę. Dawkowanie leku jest dostosowywane indywidualnie, w zależności od wyników badań oraz reakcji pacjenta na leczenie.
Choć leczenie hormonalne pozwala na kontrolowanie objawów, choroba Hashimoto jest przewlekła, co oznacza, że pacjenci muszą regularnie monitorować poziom hormonów i dostosowywać dawki leków. Warto jednak podkreślić, że dzięki odpowiedniemu leczeniu większość osób z Hashimoto może prowadzić normalne, aktywne życie.
Rola diety i stylu życia
Chociaż leczenie hormonalne jest kluczowe w zarządzaniu chorobą Hashimoto, coraz więcej mówi się o roli diety i stylu życia w poprawie samopoczucia pacjentów. Istnieją dowody na to, że pewne zmiany w diecie mogą pomóc w łagodzeniu objawów i wspieraniu zdrowia tarczycy. Przede wszystkim, pacjenci z Hashimoto powinni zadbać o odpowiednią ilość selenu w diecie. Selen jest pierwiastkiem, który wspomaga prawidłowe funkcjonowanie tarczycy. Produkty bogate w selen to m.in. orzechy brazylijskie, ryby i jaja.
Unikanie glutenu może być korzystne dla niektórych osób z Hashimoto, szczególnie tych, u których zdiagnozowano celiakię. Chociaż nie każdy pacjent z Hashimoto musi unikać glutenu, warto obserwować, jak organizm reaguje na jego eliminację. Nie można również zapominać o znaczeniu odpowiedniej ilości jodu w diecie. Jod jest niezbędny do produkcji hormonów tarczycy, jednak jego nadmiar może również być szkodliwy. Dlatego pacjenci z Hashimoto powinni unikać nadmiernego spożycia jodu, np. poprzez suplementację bez konsultacji z lekarzem.
Życie z Hashimoto
Choroba Hashimoto to przewlekłe schorzenie, które wymaga regularnego monitorowania i leczenia, ale z odpowiednią opieką medyczną i zdrowym stylem życia, można prowadzić pełnowartościowe życie. Kluczem do radzenia sobie z Hashimoto jest świadomość swojego ciała, regularne badania oraz współpraca z lekarzem. Choć objawy choroby mogą być uciążliwe, odpowiednie leczenie pozwala na kontrolowanie stanu zdrowia i cieszenie się codziennym życiem bez większych ograniczeń.